why? coz wednesday's my favorite day of the week, that's why! i know some people who think that the week starts with sunday (atleast that's what the calendar shows). and i used to think that way, too, but i don't anymore... eversince i started working, and i mean working for a living... not the kind of working right after college... coz working right after college is just like an extension of college. you know, going out there, just trying to make yourself a somebody, proving something to other people, maybe even to yourself, and for me that doesn't really count as working. but when you start working for a living, and by that, i mean working for money (coz i also know some people who drive themselves crazy with work because they've got problems and work becomes a therapy of some sort... well, that doesn't count, either).. and working real hard for it, i'm sure you'll agree then that the week starts to become a gruelling, annoying, dreaded five-day thing that ends on friday, and ALWAYS, starts on monday. saturday and sunday become a separate thing altogether, not part of the hellish week anymore, but some kind of a much anticipated reward for the seemingly redundant five days that just passed. except ofcourse, if you're also working on saturdays, which just leaves you sunday to lull around. well, that sucks, man! you only get to rest on sundays... and the next day... guess what? it's monday again! bloody monday.
i hate mondays! it just means another hell week of work, of exhausting my mind and my body, and of being away from my daughter. well, ofcourse it also means i'll be away from my husband, but then he's working, too, so i don't mind too much that we don't get to be together during the day coz after... well, you know what i mean! (",)...
and that, my dears, is why i love wednesday. not too much, mind... coz it's still just another ordinary weekday - i mean workday. and it's not as if i work less on wednesdays. nope. i still do the same amount of work, put up the same number of hours, as i do during the other workdays. it's just that wednesday falls in the middle of this five-day chaos. which serves to remind me that i'm halfway to my reward which, of course, means the two-day rest... and two whole days with my husband and daughter. wednesday tells me that i've gotten through two days already, and pushes me to go on. wednesday tells me that if i'd gotten through half of this week, why not the rest of it? wednesday keeps me going.
two days.... just two more days... and then it's two whole days of blissfulnezz!
Wednesday, November 28, 2007
Thursday, November 8, 2007
I Miss My Istambayan Girls
haaayyyy.... kala ko pa naman, magkikita-kita na kami sa December, tipong gagawin naming grand EB ang kasalan ni tapescrew... kala ko pa naman, makakapag-yosi session na naman kami nila nix, jo, and zel (kahit nag-quit na ko, namp... sasabay pa rin sana ako)... hmftttt... ang dami kong akala. lahat naman mali. basta... miss you mga girls ko! |
I Miss UP!!!
Mga bagay na nami-miss ko sa UP
- Lutong-Bahay sa Area 2
- UP Fair
- Paglalaro ng Tong-its sa tapat ng UP Main Lib with Joy, Jeanne and Mabel
- Pancake sa Casaa!!!!
- Lantern Parade
- Isaw sa Kalayaan the best!!!!
- Chocolate Kiss
- Magyosi sa UP Track Oval with Nikki syempre!
- Inuman sa Sarah's with Istambayan Friends
- Krus na Ligas... with Quasimonggi and Poca and Raymar and Oca and friends
- Tapsilog ng Rodic's
- Isaw sa Ilang...
- the Green Leaf!
- Shopping Center!
- the thrill of crossing the highway to get to AIT
- Math Building (joke!!!!!)
- syempre ang Oblation Run!
Wednesday, November 7, 2007
Thursday, November 1, 2007
November Na!!!!
eh ano naman ngayon????
wala lang... tas december na ulit!
ibig sabihin... malapit na naman ang pasko!
magsi-senti na naman ba ako?
hmmm... di na siguro. not this year. para maiba naman...
lagi na lang akong senti pag pasko. last year, "gusto ko nang umuwiiiii!!!!" ang drama ko. anu naman kaya ngayong taong ito?
sabagay... may magagawa ba ko kung gusto ko umuwi tuwing pasko? may magagawa ba ko kung nakaka-miss ang pinas pag pasko?
wala!
syempre nakaka-miss din ang pinas sa ibang panahon o okasyon. actually, nakaka-miss ang pinas palagi. pero mas kapag pasko. bakit kanyo? eh kasi, ibang iba ang pasko nating mga pilipino.
dito sa paris pinipilit ng mga pinoy na mag-mukhang pang-pinas pa rin ang pasko. meron din ditong tinatawag na simbang gabi. yun nga lang, tuwing gabi at hindi tuwing madaling araw ang misa. sa philippine store, nagtitinda na rin sila ng bibingka at puto bumbong. pero di pa rin kasing sarap ng bibingka't puto bumbong sa atin. nagtitinda rin sila ng mga parol. pero ang parol dito, sa loob ng bahay sinasabit at hindi sa labas. ang spirit of christmas, karaniwang sa mga shopping malls mo lang talagang ma-appreciate at hindi lagi sa mga bahay-bahay. wala ring mga batang nanga-ngaroling dito. or kahit nga matanda wala. ngayon ko napagtanto... kahit pala nakakabuwisit yung mga batang pabalik-balik sa tapat ng bahay mo gabi-gabi para mangaroling, nakaka-miss din pala yun. yung mga dating pinagpapatayan namin ng ilaw (para kunyari walang tao sa bahay, o kaya tulog na)... ngayon hinahanap-hanap ko na.
anu kaya? may christmas family reunion ulit kaya this year sa tayuman? malamang. kahit taun-taon nila sinasabi na "walang reunion ngayon, taghirap ang mga tao". pero magugulat na lang ako, pag tawag ko sa kanila, ang ingay ingay at ang saya-saya nilang sama-sama. tayuman pa. pwede bang walang kita-kita? hindi di ba?
at saka... ay naku! ayoko na! tama na munang pag-iisip ng pasko. tagal pa yan. di muna ko magpapaka-senti. sasakit lang ulo ko.
wala lang... tas december na ulit!
ibig sabihin... malapit na naman ang pasko!
magsi-senti na naman ba ako?
hmmm... di na siguro. not this year. para maiba naman...
lagi na lang akong senti pag pasko. last year, "gusto ko nang umuwiiiii!!!!" ang drama ko. anu naman kaya ngayong taong ito?
sabagay... may magagawa ba ko kung gusto ko umuwi tuwing pasko? may magagawa ba ko kung nakaka-miss ang pinas pag pasko?
wala!
syempre nakaka-miss din ang pinas sa ibang panahon o okasyon. actually, nakaka-miss ang pinas palagi. pero mas kapag pasko. bakit kanyo? eh kasi, ibang iba ang pasko nating mga pilipino.
dito sa paris pinipilit ng mga pinoy na mag-mukhang pang-pinas pa rin ang pasko. meron din ditong tinatawag na simbang gabi. yun nga lang, tuwing gabi at hindi tuwing madaling araw ang misa. sa philippine store, nagtitinda na rin sila ng bibingka at puto bumbong. pero di pa rin kasing sarap ng bibingka't puto bumbong sa atin. nagtitinda rin sila ng mga parol. pero ang parol dito, sa loob ng bahay sinasabit at hindi sa labas. ang spirit of christmas, karaniwang sa mga shopping malls mo lang talagang ma-appreciate at hindi lagi sa mga bahay-bahay. wala ring mga batang nanga-ngaroling dito. or kahit nga matanda wala. ngayon ko napagtanto... kahit pala nakakabuwisit yung mga batang pabalik-balik sa tapat ng bahay mo gabi-gabi para mangaroling, nakaka-miss din pala yun. yung mga dating pinagpapatayan namin ng ilaw (para kunyari walang tao sa bahay, o kaya tulog na)... ngayon hinahanap-hanap ko na.
anu kaya? may christmas family reunion ulit kaya this year sa tayuman? malamang. kahit taun-taon nila sinasabi na "walang reunion ngayon, taghirap ang mga tao". pero magugulat na lang ako, pag tawag ko sa kanila, ang ingay ingay at ang saya-saya nilang sama-sama. tayuman pa. pwede bang walang kita-kita? hindi di ba?
at saka... ay naku! ayoko na! tama na munang pag-iisip ng pasko. tagal pa yan. di muna ko magpapaka-senti. sasakit lang ulo ko.
Subscribe to:
Posts (Atom)